สบตาคุยกับหนุ่มฮอตโอปป้าเมืองไทย พระเอก mv เพลงอ้าว “เบสท์-ณัฐสิทธิ์”

เรามาทำความรู้จักกับเบสท์ก่อนดีกว่า

สวัสดีครับ ผม เบสท์-ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์ ตอนนี้อายุ 23 ปี เป็นดีเจวิทยุอยู่ที่ 95.5 virgin hitz , VJ ของทรูมิวสิค และ พิธีกรของ mono29 และนักแสดงครับ

ผมจบจากคณะวิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม เอกภาพยนตร์ สาขาดีไซน์ออกแบบภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปกติเราเป็นคนกวนๆ แต่ก็จริงจังพอสมควร หมายถึง เราจะเป็นคนคิดเยอะแต่ว่าคนภายนอกจะมองว่าเราเป็นคนเฮฮา

ส่วนงานอดิเรก จะเล่นกีต้าร์อยู่ที่บ้าน เล่นเกมส์ ดูหนัง ฟังเพลง เราเริ่มเล่นกีต้าร์ตั้งแต่สมัยเรียน ครั้งแรกคือตอนม. 5 ตอนนั้นเราเป็นนักร้องด้วย เล่นกีต้าร์ครั้งแรกเลยคือ จีบหญิง จากนั้นมาเราก็เล่นมาเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้แหละ

มี Life style แบบไหน

เราเป็นคนชอบแต่งตัว แต่บางครั้งก็ไม่กล้าแต่ง ส่วนมากจะแต่งตัวตามเทรนด์ จนรู้สึกว่าเราชอบสไตล์การแต่งตัวแบบญี่ปุ่น เกาหลี ผสมกันไป และจะดูจาก pinterest

นอกจากชอบแต่งตัวแล้วเราชอบเที่ยว ออกเดินทาง ตอนมัธยมเราไม่มีเงินเก็บพอเข้ามหาลัยก็เริ่มทำงานเก็บเงินไปเที่ยวกับแฟน ปกติที่บ้านเราก็ชอบเที่ยวอยู่แล้ว ในทุกปีอย่างน้อยต้องเที่ยว 3 – 4 ที่ จนเริ่มออกไปเที่ยวด้วยตัวเอง

จากตอนแรกเริ่มเที่ยวในไทยแล้วก็ออกไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เราชอบเพราะเวลาเดินทางทำให้รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจออะไรใหม่ๆ แล้วก็เก็บมาเป็นประสบการณ์ มันทำให้เราอยากไปเที่ยวมากขึ้น แต่ตอนนี้ทำงานประจำเลยไม่ค่อยมีเวลาเที่ยวเท่าไหร่

อยากให้เล่าถึงวีรกรรมสุดแสบสมัยเรียนหน่อยค่ะ

เราแกล้งเพื่อนหนักสุดตอน ม.6 ตอนนั้นเป็นช่วงพักสอบ O-net เราก็พาเพื่อนไปเตะบอล พอหิวน้ำก็ชวนเพื่อนไปกินน้ำ พอเดินๆ อยู่เห็นขี้หมาแห้ง เราก็ไปโกยขี้หมาแห้งใส่ในบิ๊กคัพ แล้วก็ให้เพื่อนที่ดูติ๋มที่สุดในกลุ่มถือเข้าไปแล้วก็ไปกดน้ำเขย่าให้ขี้หมาแตกกระจาย

จากนั้นก็ให้เพื่อนที่ติ๋มๆอ่ะ เดินไปในสนามบอล ปกติคนที่คนเตะบอลเสร็จก็จะกระหายน้ำไง เราก็บอกเพื่อนที่ติ๋มๆ ว่า “เราว่ารีบเอาน้ำไปให้เพื่อนที่เตะบอลกินเถอะ” แต่บังเอิญคนแรกที่จะกินน้ำดันเห็นพิรุธเราก่อน เพราะเรายืนหัวเราะอยู่ข้างๆ เลยรอดไป เราเลยคิดว่าวันนั้นเป็นวันที่เราแกล้งเพื่อนแบบโหดสุดๆ ละ (หัวเราะ)

มีช่วงที่ดราม่าที่สุดตอนเรียนมั้ย

ถ้าเป็นเรื่องดราม่าที่สุดสมัยเรียน คงเป็นเรื่อง ติด F คงดราม่าสุดละ ตอนนั้นอยู่ปี 3 ทุกคนก็เรียนปกติ คนที่ไม่ติดเอฟก็จะลงวิชาเรียน  7 วิชาต่อเทอม แต่เราต้องเรียนเพิ่มเป็น 10 วิชาต่อเทอม คือต้องเรียนทุกวัน และทั้งวันเรียนเราคนเดียวด้วย เราว่ามันหนักสำหรับเรามาก เพราะมันนั่งเรียนแบบเหงาๆ แต่พอเราเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นก็เริ่มจัดการเรื่องการเรียนได้ และสามารถทำให้ผ่านมาได้ครับ

อาชีพที่ใฝ่ฝันคืออาชีพอะไร  

ตอนเรียนฝันแรก คือ อยากเป็นผู้กำกับหนัง อยากทำหนังสั้นเป็นของตัวเอง พอได้ทำผู้กำกับก็ออกมาเป็นผู้ช่วย เมื่อได้เงินเราก็สนุกกับการเป็นผู้ช่วย ตอนนั้นเราเป็นผู้ช่วยหลายกองถ่ายมาก เราคิดว่าผู้ช่วยผู้กำกับเหมาะสุดสำหรับเรา พอถึงช่วงฝึกงานเรากลับไปฝึกเป็นครีเอทีฟซึ่งมันมั่วซั่วมากเลยชีวิต แต่ก็เป็นช่วงที่ถ้าเจออะไรก็ต้องรีบคว้าไว้ก่อนเพื่อให้ตัวเองรู้ว่าชอบอะไร  ช่วงนั้นเราเป็นดีเจด้วย เราว่าดีเจเป็นอาชีพที่หลายๆ คนใฝ่ฝัน เพราะมันดูดูสนุก ซึ่งเราว่าทุกงานมันมีความสนุกในตัวของมันอยู่แล้วหล่ะ

มีการแบ่งเวลาในการเรียนกับการทำงานยังไงบ้างคะ

เราเริ่มเข้าวงการตอนม. 5 มีเพื่อนคนนึงให้เราไปเล่นหนังสั้นและก็ได้เพื่อนคนนี้แหละ ที่พามาเล่นเอ็มวีของพี่โดม วงโนโลโก้ เล่นแบบเป็นลุคกวนๆ ชั่วๆ ตอนนั้นเราต้องขอบคุณเพื่อนหลายคนที่ช่วยเข็นกันมาจนเรียนจบ จริงๆ เราก็แบ่งเวลาได้อยู่น่ะ แต่ขาดเรียนบ่อย ซึ่งอาจารย์ก็เข้าใจ เราเองก็พยายามจัดเวลาไม่ให้รบกวนเวลาเรียน แต่โดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยอินกับการเรียนมากเท่าไหร่ (หัวเราะ) ปี 1 ติดเอฟ 2 ตัว เพราะติดเพื่อน นอนหอบ่อยเลยฉุดตัวเองไม่ค่อยอยู่ แต่พอขึ้นปี 2 เริ่มเราก็ดีขึ้น

คิดว่าคนติดตามการ live ของเบสท์เพราะอะไร

ส่วนหนึ่งเลยเราว่าติดตามมาจากเอ็มวีเพลงอ้าว ของพี่อะตอมอ่ะแหละ และหนังสั้น talk talk ซึ่งมีคลิปนึงที่ตัดออกมาจากซีนหนึ่งในหนังสั้นที่เราเล่นเหมือนตุ๊ดอ่ะ คือ ปกติเรา live facebook อยู่แล้วหล่ะ แต่หลังจากปล่อยเอ็มวีมา จากครั้งแรกที่ live ที่มีคนดูมากสุดร้อยคน ตอนนี้เพิ่มขึ้นมาเป็นพันเลย กับ ep. โวยวายให้หายเบื่อ คือเราก็ live เล่นๆ ไม่คิดว่าจะมีคนมาติดตามเยอะขนาดนี้ ตอนนั้นรู้สึกตื่นเต้นมาก

รู้สึกยังไงกับเพจ รีวิว live

เราว่าตลกอ่ะ เรายังไปคอมเม้นท์อยู่เลยว่า “ไม่น่าเชื่อว่าผมจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนโลกที่ถูกรีวิว เราถูกผ่านการใช้งานมาแล้วครับผม” (หัวเราะ) แต่เราก็ขอขอบคุณที่เป็นอีกหนึ่งช่องทางที่ทำให้คนรู้จักเราเยอะมากขึ้น และขอบคุณหลายๆ เพจที่เขียนถึงเราด้วยครับ

รู้สึกยังไงที่มีคนเรียกว่า โอปป้า กับ Nippon boy

เราก็รู้สึกดีใจนะตอนแรก คือ เขิลมากๆๆ เราเคยไปอ่านบทความนึงเค้าเขียนเกี่ยวกับไอดอลพวกนี้แหละ ประมาณว่า “การที่มีคนชื่นชมมันไม่จำเป็นต้องอายเลย เราจะอายกับสิ่งที่คนชื่นชมทำไม เราก็ควรจะภูมิใจในสิ่งที่คนชื่นชมมากกว่า “ เราเลยรู้สึกดีที่มีคนมาชมแบบนี้ ก็เลยไม่ได้เขิลอะไรมากแล้ว แต่รู้สึกดีใจมากกว่า

ชอบเพลงสไตล์ไหนแนวไหน

เราก็ชอบหลายๆ แนวน่ะ เราชอบเพลงฟังสบายๆ ช่วงหลังชอบฟังเพลงลอยๆ ส่วนใหญ่จะฟังของ the beatles เราก็ไม่รู้ว่าชอบเพลงแบบไหน คือ ถ้าเจอเพลงที่ชอบก็ชอบเลย แค่ไม่ชอบเพลงจังหวะหนักๆ เท่านั้นเอง

ถ้าได้ร้องเพลงกับศิลปินอยากร้องกับใคร

เราอยากร่วมงานกับหลายวงเลย อย่าง Groove rider เป็นวงที่เท่มาก เราชอบตั้งแต่เด็ก และเราก็โตมากับ พี่บอย โกสิยพงศ์ เราอยากร้องเพลงกับพวกเค้า หรือไม่ก็เป็นวงจากต่างประเทศไปเลย ประมาณนั้น

มีปรัชญาการใช้ชีวิตมั้ยคะ

เราไม่มีนะ คิดแค่ว่าทำไปเถอะ เราว่าทุกคนรู้ว่าอันไหนดี ไม่ดี สำหรับเรา เราว่ามันน่าจะโอเคที่สุดแล้ว ไม่ต้องไปอิงกับปรัชญาที่ว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้ววันพรุ่งนี้หล่ะ ไม่ดีแล้วเหรอ เราเลยไม่ค่อยมีปรัชญาอะไรมากมายครับ